بار توسعه حمل و نقل عمومی هم بر گردن تهرانی ها افتاد

این روزها شورای شهر تهران در بررسی لایحه بودجه سال آینده شهر تهران در نظر دارد تا آنجایی که می تواند هزینه اداره شهر تهران را از جیب تهرانی ها تامین کند. این در حالی است که بخش عمده بودجه دولت در سال آینده نیز قرار است با مشارکت مردم تامین شود و این دو مساله به نظر می رسد که مشکلات زیادی را برای تهرانی ها ایجاد خواهد کرد و هزینه زندگی در پایتخت را به مراتب بیشتر خواهد کرد. این روزها عضو کمیسیون برنامه و بودجه شهردار تهران نیز خبر می دهد که سال آینده شهروندان باید هزینه افزایش کرایه حمل و نقل عمومی را در کنار سایر هزینه های زندگی در تهران بپذیرند.

به گزارش تیتر شهر:مجید فراهانی اعتقاد دارد که شهرداری تهران برای توسعه مترو راهی جز واقعی کردن قیمت بلیت مترو ندارد. از سوی دیگر معاون ح-مل و نقل و ترافیک شهرداری تهران نیز عوارض کردن ورود به محدوده طرح ترافیک، پارک حاشیه ای و عوارض ردن بزرگراه های شهر تهران را تنا راه برای توسعه حمل و نقل عمومی و زیر ساخت های توسعه شهری می داند.

البته این افزایش هزینه ها تنها بخشی از هزینه های است که شهرداری تهران قرار است تنها در حوزه حمل و نقل عمومی از جیب مردم دریافت کند. در حوزه نوسازی، ساخت و ساز، جمع آوری پسماند، عوارض کسب و پیشه و ... نیز شهرداری با افزایش عزینه ها سعی دارد تا در ازای دریافت این عوارض خدمات به شهروندان ارائه کند.

افتاد" alt="بار توسعه حمل و نقل عمومی هم بر گردن تهرانی ها افتاد" width="725" height="484" />

در حالی این عضو شورای شهر تهران اعلام می کند که برای توسعه مترو و به طور کلی حمل و نقل عمومی مجموعه مدیریت شهری چاره ای جز ازایش قیمت ها ندارد که به تازگی تفاهمنامه ای بین شهرداری و وزارت نفت منعقد شده است تا از محل صرفه جویی مصرف سوخت این وزارتخانه موظف به تامین تجهیزات و ناوگان مترو و اتوبوس است.

از سوی دیگر شهرداری تهران با جلساتی که با نمایندگان مجلس داشته قرار شده تا  قانون امکان برداشت دو میلیارد دلاری مترو کلانشهرها از جمله تهران از محل صندوق توسعه ارزی نیز بار دیگر در لایحه بودجه قرار داده شود.

البته در بخش توسعه عمرانی مترو نیز دولت هر چند بودجه ناچیزی را در نظر گرفته اما برابر قانون باید به تعهدات مالی خود در این زمینه عمل کند. اگر پرداخت دیون شهرداری تهران در حوزه حمل و نقل عمومی را نیز به این منابع مالی اضافه کنیم در کنار پرداخت سهم شهرداری تهران از محل جرایم رانندگی که دولت موظف به پرداخت آن است اما تا کنون به این تعهدات مالی خود عمل نکرده است؛ تمامی این موارد و مسائل نشان می دهد به رغم پیش بینی های اولیه مدیران شهری مبنی بر کمک دولت در توسعه حمل و نقل عمومی در سال آینده یک پیش بینی ای بوده که در شرایط کنونی اقتصادی رویایی بر روی آب بوده است.

مساله دیگری که در این میان وجود دارد این است که با توجه به هزینه هایی که شهرداری تهران برای تهرانی ها تراشیده است، نشان می دهد که شهرداری به صورت ضمنی و به صورت آهسته با حذف دولت از پرداخت سوبسیدهایی که در بخش یارانه بلیت مترو و اتوبوس، نوسازی ناوگان اتوبوسرانی و سهمی که باید در توسعه مترو پرداخت کند، از یک سو و از سوی دیگر با کاهش سهم خود به عنوان یکی از متولیان توسعه حمل و نقل عمومی تمامی هزینه های این بخش را از شهروندان تهرانی دریافت کند.

در حالی عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران از کلمه ناگذیر استفاده کرده است که گویا شهروندان ساکن در تهران به جرم پایتخت نشین بودن باید تمام هزینه ای که در اداره شهر تهران و استفاده از خدمات حمل و نقلی به عنوان بدیهی ترین حقوق شهروندی را بدون چون و چرا باید بپردازند.

از سوی دیگر مجموعه مدیریت شهری که شعار شفاف سازی مالی را به عنوان برگ برنده خود در این دوره از آن نام می برند ، تنها با آزادسازی قیمت ها در بخش های مختلف شهری در نظر دازرند به تهرانی ها بفهمانند که شفاف سازی یعنی پرداخت صددرصد تمام هزینه هایی است که در اداره تهران شهرداری به آن نیاز دارد.

در این صورت باید از مسئولان مدیریت شهری پرسید که زمانی که در رسانه منسوب به شهرداری تهران به صراحت به افزایش هزینه ها در بخش حمل و نقل عمومی شهر تهران اشاره می کند، چگونه می خواهد تا اعتماد مردم را در 4 سال پیش روی خود به دست آورد.

نکته قایل تامل در صحبت های رئیس کمیته بودجه و نظارت شورای شهر تهران این است که در حال حاضر شهرداری تهران تنها یک سوم هزینه جابه جایی را از شهروندان دریافت می کند! اما گویا این عضو شورای شهر تهران به طور کلی فراموش کرده است که برابر قانون شهروندان تنها باید یک سوم از این هزینه را پرداخت کنند و تامین منابع مالی دو سوم دیگر برعهده شهرداری و دولت است و چگونه نماینده مردم در پارلمان شهری بدون توجه به سهم قانونی دولت و شهرداری تلویحا به گونه ای صحبت می کند که گویی تا کنون شهروندان با پرداخت یک سوم سهم خود در استفاده از حمل و نقل عمومی آن هم در شرایطی که نه ناوگان و نه تجهیزات مورد نیاز در این بخش تامین شده و در شرایط سخت تهرانی ها از حمل و نقل عمومی استفاده می کند؛ مدیون مدیریت شهری تهران بوده است.

چطور آقای فراهانی در حمایت از شهروندان به این مساله اشاره نمی کند که چرا در سال های اخیر دولت به پرداخت سهم خود در این حوزه عمل نکرده است؟ آیا قرار است که سهم دولت و شهرداری را از این به بعد شهروندان تهرانی تامین کند؟آیا همین رویکرد باعث ایجاد تورم بیشتر در شهر تهران نخواهد شد؟

این عضو شورای شهر تهران برای توجیح این افزایش قیمت عنوان کرده است که برای حل مشکل آلودگی هوا و ترافیک، راهی جز گسترش حمل و نقل عمومی به خصوص مترو و اتوبوس نداریم؛ در حالی که این عضو شورای شهر تهران گویا فراموش کرده است که توسعه حمل و نقل عمومی آخرین چاره برای کاهش معضلات تهران نیست بلکه اولین راهکار مطابق قوانین برای حل مشکلات کلانشهرها از جمله تهران است که قانون گذار در بخش های محتلف به آن اشاره کرده است.

این عضو شورای شهر تهران عنوان می کند که هزینه قیمت تمام شده بلیت سفر با مترو 2000 تومان است که شهروندان تنها 600 تومان از آن را پرداخت می کند. هر چند وی عنوان کرده که دولت تا کنون سهم خود را در این زمینه پرداخت نکرده است اما به نظر می رسد به جای اینکه به پرداخت سهم شهروندان گیر دهد که سهم ناچیزی است به عنوان عضو پارلما ن شهری در تلاش باشند تا دولت را در پرداخت سهم خود مجاب کنند.

به هر حال در تمام شهرهای پیشرفته دنیا دولت ها موظف به توسعه حمل و نقل عمومی با مشارکت بخش خصوصی هستند حال اگر مجموعه مدیریت شهری تهران به رغم تمام ادعاهایی که در 6 ماه اخیر داشته، نتوانسته اند در این زمینه موفق شوند، نباید جبران خسارت های ناسی از این ناتوانی را از تهرانی ها بگیرند.

به نظر می رسد اگر این مسئولان نیم نگاهی نیز به شرایط استفاده از حمل و نقل عمومی در شهرهای مطرح دنیا داشته باشند، متوجه می شوند که مردم اگر هزینه به مراتب بالاتری را در استفاده از حمل و نقل عمومی می پردازند، خدماتی که در این حوزه دریافت می کنند؛ به مراتب کیفیت بالاتری دارد نه اینکه مردم هزینه توسعه حمل و نقل عمومی را بپردازند و بعد دوباره پول بیشتری برای استفاده از این بخش بپردازند.

کلا به نظر می رسد که مدیریت شهری تهران در این دوره در نظر دارد با پول مردم پُز دهد و تکمیل خدمات حمل و نقلی را با پول مردم و به نام آنها شروع کرده و در نهایت به کام خود تمام کند.

به گفته این عضو شورای شهر  در حال حاضر ظرفیت حمل و نقل مسافران در تهران حدود 2.5 میلیون نفر در روز است، اگر بتوانیم ظرفیت واگن های فعلی را به دو برابر افزایش دهیم، به راحتی می توانیم این ظرفیت را به بیش از  7 میلیون مسافر در روز برسانیم.

این در حالی است که برای خرید واگن نیازمند حداقل 10 هزار میلیارد تومان هستیم. همچنین برای افزایش ظرفیت جابه جایی مسافران به بیش از 7 میلیون نفر و کاهش تجمعاتی که در ایستگاه های مترو اتفاق می افتد، راهی جز سرمایه گذاری در این عرصه و افزایش قیمت جابه جایی مسافران را نداریم. یعنی نیمی از قیمت تمام شده بلیت را که حدود هزار تومان است از مسافران دریافت کرده و نیمی دیگر را شهرداری به عنوان سوبسید در اختیار شهروندان قرار دهد.

جا دارد که به این عضو شورای شهر تهران یک بار دیگر گوشزد کنیم که به جای اینکه پا روی گلوی تهرانی ها گذاشته و با افزایش هزینه های اداره شهر به سبد اقتصادی آنها باعث ایجاد فشارهای عصبی و استرس برای آنها ایجاد کند، به فکر جذب سرمایه گذار برای توسعه حمل و نقل عمومی باشند.

از سوی دیگر آنها به این مساله نیز فکر کنند که دولت به اندازه کافی از جیب مردم در تامین بودجه سال آینده خود برنامه ریزی کرده است و اگر در این میان شهرداری تهران نیز بخواهد همان روش دولت را پیش بگیرد، در سال آینده نه تنها نارضایتی تهرانی ها از شرایط زندگی در تهران بیشتر خواهد شد بلکه شاهد اعتراضات آنها در سطح شهر نیز خواهیم بود.

بیتوته کن...