هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ ( از لحظه تولد تا به امروز هواپیمای غول پیکر جهان )

راه هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ از زمانی آغاز شد که در اکتبر سال ۱۹۹۰ خطوط هواپیمایی یونایتد ایرلاینز سفارش ساخت یک هواپیمای دو موتوره ی بزرگ تر از بوئینگ ۷۶۷ را به مسئولین کمپانی بوئینگ ارائه داد.

مسئولین یونایتد ایرلاینز می خواستند که این هواپیمای سفارشی کوچک تر از جمبوجت ۷۴۷ باشد.

طرح ساخت هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ تحت نظر آلن مولالی اجرا شد که در سال ۲۰۰۶ برای به دست گرفتن سمت مدیر عاملی شرکت فورد موتور، بوئینگ را ترک کرد.

در طول ریاست هشت ساله ی مولالی در کمپانی فورد وی با موفقیت توانست شرکت خود را از بحران های مالی نجات دهد بدون این که نیازی به کمک و وام دولتی داشته باشد. همه او را بهترین مدیر عامل شرکت فورد در طول سال های بعد از هنری فورد می دانند.

از همان ابتدا مسئولین شرکت بوئینگ می دانستند که بوئینگ ۷۷۷ محصول ویژه و پرطرفداری خواهد بود. بوئینگ ۷۷۷ اولین هواپیمای مسافربری بود که کاملاً با استفاده از کامپیوتر طراحی می شد.

با استفاده از گرافیک های سه بعدی کامپیوتری، مهندسان شرکت بوئینگ توانستند به صورت دیجیتالی قطعات بوئینگ ۷۷۷ را به هم وصل کنند که نیاز به مدل های هزینه بردار و زمان بر گلی را مرتفع می کرد.

برای ساخت بوئینگ ۷۷۷، کمپانی بوئینگ واحد خود در اوِرِت واشنگتن را انتخاب کرد.

اگر چه مدل ۷۷۷-۲۰۰ از مدل ۷۷۷ کوچک تر است اما با طول تقریبی ۶۴ متر و بال هایی به طول بیش از ۵۸ متر و وزن ۳۰ تن همچنان یک هواپیمای بسیار بزرگ به شمار می آید.

موتورهای جت توربوفن این هواپیمای غول پیکر توسط شرکت رولز رویس، پرَت اند ویتنی و جی ای ساخته شده و بزرگ ترین موتورهایی به شمار می آیند که تاکنون روی یک هواپیما نصب شده اند.

در این تصویر یکی از چرخ دنده های سه محوره اصلی فرود هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ را می بینید.

کابین خلبان دو نفره و کاملاً دیجیتال هواپیمای بوئینگ ۷۷۷-۲۰۰ یک شاهکار هنری به شمار می آید.

در قسمت درجه یک این هواپیما مسافران می توانند کاملاً دراز بکشند.

در قسمت معمولی هواپیما نیز مسافران پرواز آرام و خوشایندی را تجربه کرده و تمامی تجهیزات سرگرم کننده برای آن ها تدارک دیده شده است.

در ۲۱ ژوئن سال ۱۹۹۴ زحمات تمامی کارکنان شرکت بوئینگ با به پرواز درآمدن اولین هواپیمای بوئینگ ۷۷۷-۲۰۰ به ثمر نشست.

این هواپیمای پیشرفته می توانست بین ۳۰۵ تا ۴۴۰ مسافر را با پروازی به مسافت ۱۳٫۳۱۰ کیلومتر به مقصد برساند. هواپیمای بوئینگ ۷۷۷-۲۰۰ می توانست با سرعت ۹۹۰ کیلومتر در ساعت و در ارتفاع ۳۷٫۹۰۰ پایی پرواز کند.

در ژوئن سال ۱۹۹۵ هواپیمای بوئینگ ۷۷۷-۲۰۰ برای اولین بار در خطوط هوایی یونایتد ایرلاینز به پرواز درآمد و عصر جدیدی را در دنیای هوانوردی آغاز نمود.

به طور سنتی منطق ایجاب می کرد که هواپیماهای با قدرت پرواز در مسافت های طولانی باید تعداد موتورهای بیشتری داشته باشند تا ایمنی ان ها بالا برود. به همین دلیل هواپیماهای بوئینگ ۷۷۷، داگلاس دی سی ۸ و بعدها بوئینگ ۷۴۷ همه ۴ موتوره بودند. بدین ترتیب در صورتی که یکی از موتورها از کار می افتاد سه موتور دیگر توانایی نگه داشتن هواپیما در آسمان را داشتند.

با پیشرفت تکنولوژی توربوفن، هواپیماهای سه موتوره ی کوچکتری مانند مک دانل داگلاس دی سی ۱۰ و لاکهید ال ۱۰۱۱ مشتریان بیشتری پیدا کردند.

در همین دوره اولین جت های بلند دو موتوره از قبیل ایرباس A300B2 برای مسافت های نیمه طولانی مورد استفاده قرار گرفتند.

در سال ۱۹۸۵، اداره ی هوانوردی فدرال ایالات متحده محدودیت های خود در مورد مسافت هایی که جت های دو موتوره می توانند طی کنند را کاهش داد. این موضوع باعث شد که بوئینگ ۷۶۷ بتواند پروازهای با استفاده از یک موتور تا ۱۲۰ دقیقه را نیز انجام دهد. این قانون جدید به بوئینگ ۷۶۷ اجازه داد که در طول اقیانوس اطلس به پرواز درآید و فرصت های جدیدی را در اختیار کمپانی های سازنده هواپیما قرار دهد.

با تولید هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ شرکت بوئینگ توانست سازمان هوانوردی فدرال را به کاهش دادن محدودیت های مربوط به مسافت های پروازی ترغیب کند.

قوانین تازه باعث شد که هواپیماهای سه موتوره ی مدرنی مانندمک دانل داگلاس ام دی ۱۱ یک شبه بی مصرف شوند زیرا این هواپیماها توانایی رقابت با جمبوجت های چهار موتوره را نداشتند و از طرف دیگر از لحاظ هزینه و کارآیی نیز در حد جت های دو موتوره نبودند.

البته هواپیماهای جمبوجت چهار موتوره نیز با حضور هواپیمایی مانند بوئینگ ۷۷۷ نمی توانستند سیطره ی خود بر بازار فروش هواپیما را ادامه دهند. بوئینگ ۷۷۷ همراه با هواپیمای دو موتوره ی ایرباس A330 بازار را به قبضه ی خود درآوردند.

حتی هواپیمای رکوردشکن ایرباس A380 سوپرجمبو و هواپیمای منحصر به فرد بوئینگ ۷۴۷-۸ اینترکانتیننتال نیز نتوانستند مانع سیطره ی بوئینگ ۷۷۷ بر بازار شوند. این موضوع باعث کاهش تولید این دو هواپیمای پیشرفته و دوست داشتنی شد.

در سال ۱۹۹۶ شرکت بوئینگ نسخه ی پیشرفته تری از بوئینگ ۷۷۷ با نام ۷۷۷-۲۰۰IGW را با قدرت پرواز طولانی تر معرفی کرد که بعدها نام آن به ۷۷۷-۲۰۰ER تغییر داده شد.

در سال ۱۹۹۸، شرکت بوئینگ طول هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ را افزایش داد و نسخه ی ۷۷۷-۳۰۰ را با توانایی حمل ۵۵۰ مسافر تولید کرد.

درس ال ۲۰۰۲، بوئینگ با تولید نسخه ی موسوم به ۷۷۷-۳۰۰ER بار دیگر حرکت فوق العاده ای از خود نشان داد. این هواپیمای غول پیکر با ۸۰۰ فروند فروش تاکنون پرطرفدارترین مدل بوئینگ ۷۷۷ لقب گرفته است.

در سال ۲۰۰۶، شرکت بوئینگ نسخه ی ۷۷۷-۲۰۰LR با قدرت مسافت پروازی بسیار بالای هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ را معرفی کرد.

این نسخه که به «WorldLiner» نیز معروف است می توانست ۳۰۱ مسافر را تا مسافتی بیش از ۱۷٫۵۰۰ کیلومتر منتقل کند.

امروزه هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ یکی از هواپیماهای محبوب در جهان به شمار می آید و در بسیاری از خطوط هوایی جهان از جمله آمریکن ایرلاینز، یونایتد ایرلاینز، سنگاپور ایرلاینز، قطر ایرلاینز، اتحاد ایرلاینز، ایرفرانس، ایر کانادا و ترکیش ایرلاینز به کار گرفته می شود.

با این وجود هیچ کس به اندازه ی شیخ احمد بن سعید آل مکتوم به هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ علاقه نداشت. در سال ۱۹۹۶ خطوط هوایی کوچک متعلق به این میلیاردر عرب که در دوبی واقع بود اولین هواپیمای بوئینگ ۷۷۷-۲۰۰ خود را دریافت کرد.

در طول دو دهه بعد از آن خطوط هوایی امارات به یکی از بزرگ ترین خطوط هواپیمایی جهان تبدیل شد و بیش از ۱۲۰ هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ را در اختیار گرفت که بزرگ ترین ناوگان این هواپیما در جهان به شمار می آمد.

در واقع خطوط هوایی امارات بیش از ۱۵ درصد از کل خریدهای هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ را به خود اختصاص داد.

با بیش از دو دهه حضور موفقیت آمیز در آسمان، بوئینگ ۷۷۷ خود را برای یک بروزسازی بزرگ آماده می کند. قرار است در سال ۲۰۱۹ شرکت بوئینگ نسل جدید هواپیماهای بوئینگ ۷۷۷X را معرفی کند. جالب این که نیمی از پیش سفارش های هواپیماهای ۷۷۷X نیز از طرف خطوط هواپیمایی امارات ارائه شده است.