تبدیل تهران به شهر امید، مشارکت وشکوفایی از شعار نجفی تا عملگرایی مکارم/ پِترُس بلدیه به دنبال شهردار شدن

دیروز سمیع الله حسینی مکارم از جمله کاندیداهای تصدی شهردار تهران بود که در روز شلوغ شورای شهر تهران برنامه خود را برای اداره شهر تهران ارائه کرد. برنامه ای که هر چند از سوی برخی از اعضای شورای شهر تهران که بیشتر با نگاه احزاب خود به این کاندیدا ایراد می گرفتند تا یک مدیر و کارشناس حوزه شهری، خالی از ایراد نبود اما در مقایسه با 4 کاندیدای دیگر تصدی صندلی داغ شهردار تهران به نوعی می توان گفت که برنامه وی اجرایی تر از برنامه 4 کاندیدای دیگری است که ظرف دو روز  برای تصاحب صندلی شهردار تهران عرض اندام کردند.

به گزارش تیتر شهر: اگر نام سمیع الله حسینی مکارم را در اینترنت سرچ کنید، برای دستیابی به سابقه مدیریتی وی تنها ویکی پدیاست که توانسته در چند خط سرگذشت این مدیر شهری را نشان دهد. باید قبول کرد که از این فرد در دانشنامه ویکی پدیا سرگذشتی مبنی بر عضویت در حزب های اصلاح طلب ها و یا اصولگراها دیده نمی شود. البته در کارنامه مدیریتی این فرد نیز تنها معاونت توسعه مدیریت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، معاونت سازمان سرمایه‌گذاری شهرداری تهران، معاون طرح و برنامه پست بانک، مدیر کلی بودجه و تشکیلات وزارت آموزش و پرورش، سرپرست مدارس ایران در شبه قاره هند و رئیس آموزش و پرورش منطقه ۱۴ تهران دیده می شود.

با دستیابی به این اطلاعات می توان دریافت که در طول سال های اخیر وی مدیری بوده است که فارغ از زد و بندهای سیاسی و حزبی تنها یک مدیر در حوزه اقتصادی بوده است. بررسی موفقیت مکارم در هر کدام از پست هایی که تا قبل از آمدنش به شهرداری تهران به عنوان معاون مالیو  اقتصاد شهری شهرداری تهران تجربه کرده است، نیاز به یک مطالعه مفصل و دستیابی به منابع اطلاعاتی دقیق تری دارد.

آنچه از کارنامه کاری مکارم در نگاه اول به دست می آید، این است که تمامی فعالیت های وی در حوزه اقتصادی و مالی مطابق با  دانشی است که مدرک دکترای خود را در آن زمینه گرفته است.

نام سمیع الله حسینی مکارم در شهرداری تهران با نام محمد علی نجفی شهردار تهران بر سر زبان ها افتاد. هر چند وی در زمان محمد باقر قالیباف به عنوان معاون سازمان سرمایه گذاری شهرداری تهران  فعالیت می کرده است و حتی در پرونده املاک نجومی نامی از وی به عنوان یکی از مدیران شهرداری تهران که ملکی را از تعاونی مسکن کارکنان شهرداری تهران گرفته است، مطرح شد؛ اما مدارکی که وی در مورد نحوی گرفتن ملک خود در شورای شهر تهران ارائه کرد، نشان کی داد که از پرونده دریافت املاک نجومی توسط مدیران ارشد شهرداری و برخی از مدیران خاص هر چند با زحمت اما به سلامت بیرون آمده است.

آشنایی وی با موضوعات شهری به صورت خاص و ریز را می توان از زمانی دانست که وی به عنوان معاون مالی و اقتصاد شهری شهردار شانزدهم تهران فعالیت خود را آغاز کرده است.

زمانی که مکارم سکان معاونت پر حرف و حدیث مالی را برعهده گرفت، با بررسی هایی که برای هدر رفت بودجه منابع مالی شهرداری تهران انجام داد، نتیجه بررسی هایش وی را به پترس شهرداری تهران معروف کرد.

وی در مطالعاتی که به درخواست محمد علی نجفی انجام داد، توانست محل های نشت منابع مالی شهرداری تهران را در یک دهه اخیر پیدا کند. واگذاری هلوگرام یکی از همان محل های نشت منابع مالی شهرداری تهران بود که در سال های گذشته توسط شهرداری تهران انجام می شد.

طرحی که منابع مالی ای را به صورت نیمه پایدار برای شهرداری تهران ایجاد می کرد، اما بخش قابل توجهی از این منابع را در قالب رانت هایی که در این زمینه پیرامون شهرداری تهران ایجاد شده بود، از این مجموعه خارج می کرد.

هر چند در زمان اوج مشکلات مالی و اقتصادی شهرداری تهران جلوگیری از صدور هلوگرام یکی از تیرهای خلاصی بود که می توانست وضعیت مالی و اقتصادی شهرداری تهران را دچار مشکل کند، اما مطالعات مکارم نشان می داد که برای اینکه شهردار بتواند جلوی ضررهای مالی شهرداری تهران را بگیرد، باید این این محل شروع کند.

در واقع مطالعات اقتصادی معاون مالی شهرداری تهران باعث شد تا محمد علی نجفی با صدور بخش نامه های سه گانه ضد فساد نام خود را به عنوان دون کیشوت مبارزه با فساد در شهرداری تهران و در تاریخ بلدیه پایتخت به ثبت برساند.

باید قبول کرد که هر چند شهردار شانزدهم تهران در مدت زمان کوتاهی که سکان اداره شهر تهران را برعهده داشت، شروع خ.بی داشت و شعارش برای تبدیل تهران به شهر امید، مشارکت و شکوفایی شعار اغواگری بود که به گوش تهرانی ها خوش آمده بود، اما وی در عمل نتوانست آن چنان با قدرت ظاهر شود و به همین دلیل مبارزه با فساد برای نجفی که بیشتر مدیر ستادی بود تا اجرایی باعث شد تا فشارهای درونی و بیرونی بر وی زیاد شود.

به هر حال محمد علی نجفی یک مدیر کاملا حزبی و پایبند به آئین نامه های درون حزبی بود که اتفاقا حمایت های سردمداران اصلاحات را پشت سر خود داشت به همین خاطر بود که فشارهای بیرونی بر این مدیر بیشتر بود و همین فشارها قدرت برداشتن گام های بعدی را از وی گرفت.

شاید  دیروز یکی از ایراداتی که برخی از منتقدان از برنامه و صحبت های مکارم گرفتند، این بود که وی به صراحت اعلام کرد برنامه هایش همان برنامه هایی است که شهردار سانزدهم اعلام کرده است.

انتقاد به عملکرد شهردار شانزدهم در مدت زمان کوتاهی که به عنوان شهردار تهران خدمت کرد، باعث می شد تا اولین ایراد به برنامه های این نامزد تصدی شهرداری تهران همان ادامه دادن روش شهردار سابق  و مستعفی تهران باشد. اما اگر عینک واقع بینی را درست و بدون حب و بغض به چشم بزنیم، می توان این نتیجه را نیز گرفت که مکارم تنها می خواهد همان برنامه هایی که شهردار سابق در نظر داشت بعد از 12 سال برای اداره شهر تهران اجرایی کند، را ادامه می دهد.

این رویکرد نخستین مزیتی که دارد، این است که دوباره در اداره شهر تهران خلاء ایجاد نمی شود. اما نکته ای که مکارم باید در اجرای این برنامه ها به آن توجه کند، این است که روشی که نجفی سعی داشت با استفاده از آن برنامه های بلند پروازانه خود را اجرا کند، روش اشتباهی بود.

شاهد بتوان گفت که به دلیل اینکه سرپرست فعلی شهرداری تهران پیشینه حزبی ندارد و خود را قدری رها از مناسبات حزبی می داند، در نتیجه در اجرای برنامه های خود قدری راحت تر از سنگ اندازی های احزاب سیاسی بتواند عمل کند البته این آزادی عمل به این مساله نیز بستگی دارد که بتواند حد و مرز لابی های حزبی ای که با وی برای قرار گرفتن در میان 7 کاندیدای نهایی اعضای شورای شهر تهران شده است را تعیین کند در غیر این صورت نه تنها به عنوان یک مدیر مستقل بلکه به عنوان یک مدیری را خواهد داشت که در سایه عروسک گردان هایی وی را به سوی خواهند کشید.

نکته دیگری که در مورد برنامه های مکارم حائز اهمیت است، این است که در مدت زمانی که وی به عنوان سرپرست شهرداری تهران مشغول به فعالیت شد، سعی کرد تا هزارتوهای اداره شهر و زیر پوست شهر را خود بشناسد.

سرک کشیدن وی در بازدیدهای گاه و بیگاه خود از بخش های مختلف اداره شهر تهران و گپ و گفت هایی که با شهروندان داشت، این حسن را دارد که سعی کرد خود نحوی اداره شهر تهران را با واقعیاتی که در این کلانشهر وجود دارد، مکاشفه کند.

باید قبول کرد که وی یک مدیر اجتماعی، شهرساز، عمرانی، فرهنگی و... نیست و باید تبدیل به یک مدیر چند وجهی تبدیل شود اما مکارم به خوبی می داند که پاشنه آشیل کنونی شهرداری تهران بدهی 52 هزار میلیارد تومانی است که مانند بختک پا روی گلوی مدیریت شهری گذاشته است.

در واقع وی با اشراف به این اقعیت تلخ و سخت است که ادعا می کند می خواهد برنامه های شهردار قبلی را اجرایی کند بدون اینکه در اداره شهر تهران وقفه ای ایجاد شود. حتما سرپرست شهردار تهران به خوبی نیز می داند که برای اجرای برنامه هایی که با قدرت از آن دفاع می کند تغییر در سطح مدیران شهری قدری لازم است.

برنامه ای که وی در صحن شورای شهر تهران ارائه کرد، با جزئیات بیشتری ارائه شد که قدرت اجرایی شدن این جزئی نگری به مراتب بیشتر از برنامه های کلی ای بود که برخی از کاندیداها ارائه کردند.

مکارم به خوبی می داند که شهر موجودی پویا و سیال است و برنامه ریزی برای این موجود سیال بسیار مشکل تر از شهری است که برای مدیرانش تنها کالبد آن مهم است.

وی با ترسیم واقعیات عریان شهر تهران تصمیم دارد تا مشکلات این کلانشهر را نه با سرعت اما در مدت زمانی که برنامه های توسعه ای شهر تهران مشخص می کند؛ حل کند.

مکارم از مطالبات به حق تهرانی ها از توسعه حمل و نقل عمومی گرفته تا آسیب های اجتکاعی، آلودگی هوا و ... به خوبی آگاه است و می داند که شاید لازم باشد برای تحقق این حقوق شهروندی  قدری در اجرای برخی از برنامه هایی که اکنون توسط برخی از معاونت ها در حال اجراست، تغییراتی ایجاد کند.

اینکه وی همچنان به فساد ستیزی تاکید دارد نشان می دهد که به هیچ عنوان حاضر نیست تا برای کسب درآمد بیشتر دوباره به سمت راه حل های سابق  اداره شهر بازگردد . زمانی که وی با ارائه پیشنهاد حذف هلوگرام و برچیده شدن حیات خلوت برخی از سازمان های شهرداری، نشتی تحقق درآمدی شهر تهران را می گیرد؛ به مانند پترسی است که سعی دارد تا جایی که توان دارد از وقوع اتفاق به مراتب بدتر از آنچه در یک دهه اخیر در اداره شهر رتهرانروی داد؛ جلوگیری کند.

سرپرست شهرداری تهران به خوبی می داند که برای تکمیل پروژه های نیمه تمام شهرداری تهران در کنار 52 هزار میلیارد تومان بدهی ای که شهرداری دارد، نیاز به 36 هزار میلیارد تومان منابع مالی دارد و اشراف وی به اقتصاد شهری شاید این امکان را فراهم کند که  راه های ورود سرمایه گذاران داخلی و خارجی به پروژه های شهری را نظام مند مشخص کند.

وی به خوبی می داند که در حال حاضر یکی دیگر از پاشنه های آشیل شهرداری تهران حقوق کارمندان شهرداری است. موضوعی که باعث می شود بسیاری از منابع درآمدی شهرداری صرف امور جاری و این چنینی شود به همین دلیل برای کوچک سازی این مجموعه بدون اینکه کارکنان پیمانی و قرادادی شهرداری صدمه ببینند راهکاری ارائه خواهد کرد.

هر چند مکارم درباره تکمیل خطوط مترو باقی مانده شهر تهران مدت زمان سه ساله را تعیین کرد، اما واقعیت این است که به دلیل وضعیت اقتصادی حال حاضر کشور تکمیل این خطوط خیلی زودتر از مدت زمانی که وی در برنامه خود ارائه داد، باید به اتمام برسد و زمان سه ساله زمان قابل قبولی از سوی شهرداری تهران نخواهد بود.

توجه ویژه وی به درامدهای خالص صنعت گردشگری نگاهی بود که در برنامه سایر کاندیداها دیده نشد. شاید به همین دلیل است که حفظ هویت تاریخی شهر تهران یکی دیگر از بندهایی بود که در برنامه وی وجود داشت.

به نظر می رسد اگر شهرداری تهران به همراه سازمان های متولی دراین زمینه برنامه ریزی مدونی داشته و زیرساخت های مورد نیاز را تامین کند، در آینده نه چندان دور مکارم اگر شهردار تهران شود، نامش در توسعه گردشگری شهری به نیکی برده خواهد شد و می تواند برند مدیریتی وی باشد.

بیتوته کن...