قانون وال-ای در رسانه های اجتماعی

اگر شما از بازاریابی رسانه های اجتماعی برای کسب و کار خودتون (یا فرد دیگه) استفاده می‌کنید و یا دوست دارید تا از این ابزارهای قوی برای بازاریابی استفاده کنید، یکی از مهمترین سوالاتی که باید به آن پاسخ دهید این است که چه محتوایی مناسب انتشار است؟ پاسخ من به این سوال قانون وال-ای است!

همه ما شنیده ایم که محتوا پادشاه است! اهمیت محتوا بر هیچ کس پوشیده نیست. اما مطلبی که گاهی به آن توجهی نمی‌شود نوع محتواست، نوع محتوا نیز اهمیت فراوانی دارد. محتوای مناسب می‌تواند شما را به اوج کسب و کارتان برساند و محتوای نامناسب می‌تواند شما را از بازار خارج کند! سوال این است که چطور از انتشار محتوای نامناسب در رسانه های اجتماعی جلوگیری کنیم؟

یکی از روش های موررد علاقه من برای تشخیص محتوای نامناسب، قانونی است که یکی از اساتید ایرلندی من آن را قانون وال-ای می‌نامد!

قانون وال-ای چیست؟ ساده است، درباره محتوایی که می‌خواهید منتشر کنید فکر کنید، آیا امکان دارد چنین محتوایی را در یکی از فیلم ها (انیمیشن ها) ی دیزنی ببینید؟ اگر پاسخ شما به صورت مطمئن بله است، محتوای شما مناسب است و اگر پاسخ خیر است،‌این محتوا برای انتشار مناسب نیست! به همین سادگی!

شخصیت دوست داشتنی وال-ای را که می شناسید؟ در رسانه های اجتماعی هم به کمک شما می‌آید!

چرا از فیلم های دیزنی به عنوان معیار استفاده کنیم؟ دیزنی محتوای فیلم های خود را برای خانواده ها در سراسر جهان تولید می‌کند و در نتیجه معمولا کوچکترین محتوای نامناسبی در آنها پیدا نمی‌شود، و همه ما هم با نمونه های مختلف تولیدات این کمپانی آشنا هستیم. در نتیجه تشخیص بسیار ساده می‌شود.

البته باید در نظر داشت که برخی کسب و کارها با توجه به حوزه کاری، مجبور به انتشار محتوایی هستند که شاید چندان هم خانوادگی نباشد! اما بیشتر کسب و کار ها (مخصوصا کسب و کارهای ایرانی) شامل قانون وال-ای می‌شوند.

نکته: منظور از مناسب بودن در این نوشته (Appropriate) عدم وجود محتوای زشت، بزرگسالانه!، خشونت بار، اهانت آمیز و مطالبی از این دست است.

بیتوته کن...